Σήμερα, 7 Απρίλη, παγκόσμια ημέρα της υγείας, και ο πλανήτης για μια ακόμη φορά, βρίσκεται μπροστά σ’ ένα ιστορικό σταυροδρόμι.
Ή θα ακολουθήσει τις μεταπολεμικές πολιτικές της ενίσχυσης του κράτους πρόνοιας ή το υπάρχον οικονομικό σύστημα θα διακινδυνεύσει την ίδια του την εξέλιξη.
Η κυρίαρχη άποψη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο θεωρούσε την ανάπτυξη της οικονομίας και την επέκταση του κράτους πρόνοιας στενά συνδεδεμένα. «Χωρίς την υποβοήθηση των πολιτικών του κράτους πρόνοιας», ισχυριζόταν ο μεταρρυθμιστής του SPD Καρλ Σίλλερ, «το οικονομικό σύστημα της ελεύθερης αγοράς θα μπορούσε κάλλιστα να έχει καταρρεύσει… Το κράτος πρόνοιας και η δυναμική οικονομία της αγοράς είναι απαραίτητα το ένα στο άλλο».
Στα χρόνια της Θάτσερ, οι ιδέες αυτές βρέθηκαν στο στόχαστρο όσων υποστήριζαν ότι οι δαπάνες για το κράτος πρόνοιας όχι μόνο δεν είχαν προωθήσει την οικονομική ανάπτυξη, αλλά την είχαν ανακόψει κιόλας. Οι ιδέες αυτές στηρίχτηκαν από το συσσωρευμένο καπιταλιστικό κεφάλαιο και κατάφεραν να ηγεμονεύσουν. Η νεοφιλελεύθερη οικονομική σκέψη έγινε μόδα. Οι άνθρωποι είχαν αρχίσει «να χαίρονται την ανισότητα» και οι φτωχοί να κατηγορούνται οι ίδιοι για την κακή τους τύχη. Η συνέχεια με την αποδόμηση του κοινωνικού κράτους είναι γνωστή.
Σήμερα, οι θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού, μπροστά στο σάρωμα της πανδημίας του Covid-19, σιωπούν. Βγαίνουν μονάχα στα μπαλκόνια και χειροκροτούν υποκριτικά τους σύγχρονους ήρωες που υπηρετούν το δημόσιο σύστημα υγείας! Οι ίδιοι άνθρωποι που με τις πολιτικές τους διέλυσαν το δημόσιο νοσοκομείο και που ακόμη και σήμερα δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους για την πραγματική στήριξή του. Γι’ αυτούς, τα δημόσια συστήματα υγείας ήταν βάρος για την παγκοσμιοποίηση, για την ανάπτυξη και για τη συσσώρευση του κεφαλαίου. Υποστηριχτές αυτών των απάνθρωπων πολιτικών είναι και οι κυβερνώντες της Νέας Δημοκρατίας, που με πρωτοκλασάτα στελέχη τους, στα χρόνια των μνημονίων και του καπιταλιστικού «πλιάτσικου», ζητούσαν να πάρουν από τον Τόμσεν «την δόξα των απολύσεων στο δημόσιο σύστημα υγείας».
Σήμερα, όλοι, με μια φωνή και μπροστά στους νέους κοινωνικούς αγώνες με τον ΣΥΡΙΖΑ, καλούμε την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της. Να πάρει τα αναγκαία μέτρα στήριξης του δημόσιου συστήματος υγείας:
-Μέτρα ατομικής προστασίας για όλους τους εργαζόμενους στις μονάδες υγείας.
– Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Να προκηρυχθούν άμεσα οι 4.000 θέσεις.
– Να ανοίξουν όλες οι δημόσιες ΜΕΘ και ΜΑΦ και να στελεχωθούν με το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό.
– Να ολοκληρωθούν οι 2.000 προσλήψεις επικουρικών και να προκηρυχθούν άλλες 2.000 θέσεις μονίμων από τις υπάρχουσες λίστες.
– Ένταξη των υγειονομικών στα βαρέα και ανθυγιεινά.
– Επίταξη όλου του ιδιωτικού τομέα υγείας.
– Να γίνει άμεσα πρόσληψη επικουρικού και μόνιμου προσωπικού στις νοσηλευτικές μονάδες Άργους – Ναυπλίου και στα Κέντρα Υγείας και ΤΟΜΥ των δύο πόλεων,
